مدلی برای انعطاف پذیری مالی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

انعطاف‌پذیری مالی به‌عنوان پلی بین تئوری و عمل تعیین ساختار سرمایه (مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده) شرکت‌هاست. وتوان تأمین مالی جهت عکس‌العمل مناسب در برابر رویدادها و موارد پیش‌بینی‌نشده برای حداکثر کردن ارزش شرکت‌ها را فراهم می‌نماید. هدف اساسی پژوهش ارائه مدلی برای انعطاف‌پذیری مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران (متناسب با شرایط و وضعیت محیطی شرکت‌ها) است. روش این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و توسعه‌ای و ازنظر شیوه جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی_پیمایشی (دلفی) است، با توجه به هدف، روش پژوهش و مطالعات و جستجوی اکتشافی درمتان تخصصی پرسشنامه پژوهش تدوین گردید پس از تدوین پرسشنامه، نظرات خبرگان مالی (صاحب‌نظران دانشگاهی و بازار سرمایه) در خصوص موضوع انعطاف‌پذیری مالی در سال 1396(مقطعی) اخذ شد و اعتبار چارچوب نظری و اجزای انعطاف‌پذیری مالی موردبررسی و ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش، مدل پیشنهادی انعطاف‌پذیری مالی با اجماع نظر خبرگان و استفاده از آزمون‌های آماری میانگین، تحلیل عاملی تأییدی (CFA) و ضریب هماهنگی کندال ارائه گردیده است. این مدل دارای دو بعد «انعطاف‌پذیری مالی درونی» و «انعطاف‌پذیری مالی بیرونی» و سه مؤلفه اساسی «ظرفیت بدهی»، «نگهداشت وجه نقد» و «اندازه بازار سرمایه» است. هریک از مؤلفه‌ها نیز از طریق شاخص‌ها و عوامل تعیین‌کننده متعددی قابل‌محاسبه و اندازه‌گیری است. به‌گونه‌ای که از دیدگاه خبرگان، مجموعاً از 16 شاخص و 15 عامل تعیین‌کننده کلیدی برای اندازه‌گیری مؤلفه‌ها می‌توان استفاده نمود.